Η χώρα µας επι ΓΑΠ, μετά τη χρεοκοπία Καραμανλή, έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ιστορίας της, φορτώθηκε ένα τεράστιο χρέος που δεν θα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει αντί να χρεοκοπήσει αντρίκια και να περικοπεί το χρέος της στο 50%, όπως ήταν µέχρι τότε η τακτική του IMF για τριτοκοσμικές χώρες.
Το IMF επέδειξε ύποπτη και ανθελληνική συµπεριφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση. Μετά προέκυψαν οι χρεοκοπίες στο εσωτερικό (την πλήρωσαν τα ταμεία µε το κούρεµµα ομολόγων) και τα λεγόμενα "PSI" των Τραπεζών και της Εκκλησίας των σκανδάλων, που έγιναν µε νέα δάνεια µε κρατικές εγγυήσεις.
Θα θυμάστε ελπίζω τί γινόταν και µε τα ασφάλιστρα (CDS) των δανείων που έπαιρνε η χώρα επι ΓΑΠ και που ανέβαιναν κάνοντας πολλούς να πιστέψουν πως οι κάθε τόσο θλιβερές ανακοινώσεις απο τη κυβέρνηση ΓΑΠ γίνονταν για να ανεβαίνουν τα CDS.
Στο διάγραμμα, το οποίο υπολόγισα με βάση θεωρία απο δημοσίευση εγκεκριμένου περιοδικού επιστημονικών ανακοινώσεων που αφορούν την οικονομία, φαίνεται η θεωρητική σχέση που πρέπει να πληρούν τρείς βασικές παράμετροι της οικονομίας (το μέσο επιτόκιο δανεισμού, το χρέος/ΑΕΠ και το πρωτεύον πλεόνασμα) για να είναι βιώσιμο το χρέος της χώρας µας. Φυλάξτε το. Είναι προφανές πως η σχέση αυτή δεν είναι δυνατόν να τηρείται σε κανένα σημείο μιας επιφάνειας - λύσης.
Δεν έγινε ποτέ δυνατό απο την εποχή των μνημονίων μέχρι σήμερα. Η έλλειψη παραγωγής και ανθρώπινου δυναμικού με επιστημονική επάρκεια είναι ο βασικός λόγος. Ενας άλλος είναι πως οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν έχουν μάθει να κάνουν σωστές δουλειές με τις τράπεζες ενώ οι πολιτικοί τους φτειάχνουν τα δάνεια.
B. Capital controls ξανά και ηλεκτρονικό χρήμα
Λόγω διαπλοκής και ανικανότητας έμεινε σαν μόνος στόχος η εξυπηρέτηση του χρέους.
Έτρωγαν και τρώνε απο τα έτοιμα. Δεν έφτειαξαν τίποτα τόσα χρόνια για να αυξηθεί η παραγωγή. Δεν ξέρουν κιόλας. Είναι λίγοι.
Η ουσία τώρα. Αποτυχία και σε αυτό.
Το χρέος της χώρας όχι μόνο δεν διατηρήθηκε απο την εποχή των μνημονίων αλλά αυξήθηκε κιόλας. Αυτό βάζει σε άμεσο κίνδυνο την Ελληνική οικονομία και τα γεγονότα δείχνουν πως αργά η γρήγορα θα πάμε πάλι προς capital controls.
Ένα ηλεκτρονικό ευρώ μπορεί να είναι μια λύση αλλά οι τράπεζες θα το κάνουν αέρα για να διασωθούν. Θα χάσουν πολλοί τα σπίτια και τον ύπνο τους.
Απο τη μια η ανικανότητα των υπουργών οικονομίας και ανάπτυξης και απο την άλλη η κακή διοίκηση της ΤτΕ δεν έδωσαν ποτέ ένα πλαφόν μηχανισμών κινδύνου, που να διασώζει την χωρίς παραγωγή Ελληνική οικονομία σε μια διεθνή κρίση.
Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς πως η Ελλάδα έχει αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο, όπως κάθε χώρα που δεν παράγει τίποτα.
Αυτοί που ψηφίζετε, πάντα περίμεναν και περιμένουν την ΕΚΤ να λύσει με νέα δανεικά το πρόβλημα της έλλειψης παραγωγής και του μικρού δείκτη ανταγωνιστικότητας. Η Ουκρανία δεν αφήνει να συνεχιστεί πλέον το παιγνίδι των δανείων απο την ΕΚΤ ενώ κανείς δεν ξέρει τί άλλο υπάρχει στο Υπερταμείο για εγγυήσεις και για ξεπούλημα.
Ο χιλιοτραγουδισμένος Μητσοτάκης με τη θαλπωρή και τις πλάτες των άλλων μονιμάδων της Βουλής έχει με νομική προστασία και το ΔΣ του Υπερταμείου, όπως έκανε και με τα γιατρουδάκια της επιτροπής για την πανδημία. Ίδια γεύση…
