Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΕ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΠΡΟΣ ΕΕ
Οι δρόμοι της ενέργειας με αγωγό φυσικού αερίου είναι βασικά τρείς:
-
μέσω Τουρκίας π.χ. TAP, Ρωσικός. Αυτό δείχνει πρός Γερμανία
-
μέσω Μεσογείου Θαλάσσης π.χ. EastMed, απο Συρία. Αυτό δείχνει προς Ισραήλ και κάποια Αραβικά κράτη.
-
μέσω Αιγύπτου – Λιβύης – Κρήτης , για το λόγο αυτό η Δυτική Λιβύη είναι σημαντικό ποιός την ελέγχει. Αυτό δείχνει προς Ισραήλ και κάποια Αραβικά κράτη.
Οι δρόμοι της ενέργειας έχουν όμως να κάνουν και με μεταφορές. Εδώ έχουμε άλλα συμφέροντα. Κανένας εφοπλιστής προφανώς δεν θέλει να γίνεται μεταφορά φυσικού αερίου με αγωγούς ή μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας με αγωγό απο άλλη χώρα ή χρήση ΑΠΕ ή μεταφορά της ενέργειας με επαναφορτιζόμενες μπαταρίες πάνω σε πλοία ή όχι.
Οι εφοπλιστές θα προτιμούσαν
-
τη χρήση πλοίων μεταφοράς LNG σε συνεργασία με Κίνα και Αίγυπτο, που έχει και εργοστάσιο LNG και στο οποίο θα πηγαίνει το εξαγόμενο φυσικό αέριο της Κύπρου.
-
τη χρήση πλοίων μεταφοράς επαναφορτιζόμενων μπαταριών υψηλής ενέργειας στις οποίες φυλάσσεται ηλεκτρική ενέργεια. Για το θέμα αυτό είχα μιλήσει μήνες πριν η Γερμανία δείξει ενδιαφέρον και χρόνια πριν το Ισραήλ φτειάξει εταιρεία κατασκευής μπαταριών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην Ιαπωνία σε μικρές πόλεις ήδη χρησιμοποιούνται τέτοιες μπαταρίες φορτιζόμενες απο ΑΠΕ αλλά και τραίνα με LNG!
Στην Ελλάδα κάποιοι προχωρούν σε επενδύσεις σε μπαταρίες αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας (και για αυτό, εγώ πρώτος και μόνος μίλησα στην Ελλάδα) και ΑΠΕ ενώ μερικοί άλλοι, παλαιομοδίτες, στήνουν εταιρείες LNG στη Σμύρνη για να πουλάνε φυσικό αέριο στην Ελλάδα.
ΤΑ ΣΤΕΝΑ
Φυσικά υπάρχει και ο δρόμος απο τη διώρυγα του Σουέζ, η προσπέλαση απο Βορρά μέσω των θαλασσίων διαδρόμων που ανοίγει η Ρωσία, το Γιβραλτάρ αλλά και τα Στενά του Βοσπόρου. Θα έλεγα και τα Στενά του Αιγαίου (12 νμ χωρικά ύδατα) αλλά η Ελλάδα δεν κυβερνάται απο Έλληνες. Σε αυτές τις θύρες αναμένεται και ήδη γίνεται μεγάλη μάχη, για το ποιός θα τις ελέγχει. Οι ΗΠΑ είτε ευθέως είτε μέσω Τουρκίας είτε μέσω Ισραήλ θα ήθελαν τον έλεγχο της διώρυγας του Σουέζ. Τον έλεγχο της διώρυγας του Σουέζ θα τον ήθελαν και οι Κινέζοι, αυτό είναι κάτι που θα περιορίσει τις ορέξεις του Ιράν. Δικαιολογημένο και το ενδιαφέρον υπέρ Σίσι απο Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ.
ΟΙ ΥΔΡΙΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΟΥΣ
Η παρουσία υδριτών (παγωμένο φυσικό αέριο κοντά στην επιφάνεια του βυθού σε μεγάλα βάθη) στη Μεσόγειο αλλά και στους πόλους σε τεράστιες ποσότητες θα οδηγήσει σε συναγωνισμό μεγάλα κράτη όπως την Ρωσία και τις ΗΠΑ. Αυτό θα εντείνεται με την κλιματική αλλαγή ενώ παράλληλα θα υπάρξει ανάγκη δημιουργίας τεχνητών νησιών *τεράστιες πλατφόρμες, για την εκμετάλλευση τους.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Κοιτάσματα δεν έχει μόνο η Μεσόγειος αλλά και η Αφρική. Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν καλλιέργεια σε ερήμους αλλά και παραγωγή ενέργειας απο ηλιακά συστήματα στην έρημο. Όπως αντιλαμβάνεσθε, ο έλεγχος αυτών των κοιτασμάτων είναι θέμα ουσίας για τις εταιρείες πετρελαιοειδών και για τους μπροστινούς τους, όπως και η παραγωγή ενέργειας με εναλλακτικούς τρόπους και η μεταφορά στην ΕΕ μέσω καλωδίων ή αγωγών.
Απο αυτή την άποψη η αντιπαράθεση με αντιπροσώπους για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία θα συνεχιστεί και στη Συρία και στη Λιβύη. Το Ιράν θέλει να βγεί στη Μεσόγειο ενώ οι ΗΠΑ μέσω Τουρκίας θέλουν να ελέγχουν την ενέργεια δηλαδή την ανάπτυξη της ΕΕ.
H ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ
Για να ξεχωρίσουμε ποιοί παίζουν το παιγνίδι στη Μεσόγειο αλλά και αλλού πρέπει να δούμε, ποιές χώρες δεν είναι πολιτικά ασταθείς. Αυτό εκφράζεται απο το δείκτη ανταγωνιστικότητας. Η χώρα μας δεν είναι ούτε καν κρίκος στο παιγνίδι αυτό. Οι πολιτικοί δεν είναι έντιμοι και δεν τηρούν το σύνταγμα ενώ οι θεσμοί της δημοκρατίας δεν λειτουργούν. Αυτό κάνει την Ελλάδα ένα είδος μαϊμούς. Ταΐζεις το Μαξίμου κάθε φορά και αυτό χορεύει. Οι Εθνικές κραυγές και τα υπόλοιπα είναι αναλώσιμα, όπως και εσείς.
