Αν κρίνω απο τις σχεδιαστικές και δομικές μεταβολές που έγιναν και εφαρμόστηκαν στο Υ/Β Παπανικολής (προσθήκη π.χ. περίπου 200 τόνων έξτρα σίδερο για έρμα) για να μη υπάρχει κλίση, αμφιβάλλω σοβαρά αν αντιλαμβάνονται στο ΓΕΕΘΑ και στο πολεμικό ναυτικό την κατάσταση που είναι όλα τα υποβρύχια σήμερα.
Στη φωτογραφία αριστερά βλέπετε το Υ/Β Παπανικολής την ημέρα της παραλαβής του και το ίδιο κάποιο χρόνο αργότερα. Σημειώστε, ότι διαφορά στο χρώμα στο ίδιο υλικό κατασκευής σημαίνει παρουσία διάβρωσης. Στην παλαιά φωτογραφία σημεία διάβρωσης δεν υπάρχουν ακόμη. Τα σημεία που δείχνουν τα κίτρινα βέλη έχουν το ίδιο χρώμα.
Στη νεότερη φωτογραφία αυτό δεν συμβαίνει στα σημεία που δείχνουν τα κίτρινα βέλη. Το χρώμα είναι διαφορετικό και αυτό σημαίνει διάβρωση. H διάβρωση όμως δεν παρατηρείται μόνο στην περιοχή που υπάρχουν τα κίτρινα βέλη. Εκτείνεται και σε όλη τη πλευρά του υποβρυχίου (βλέπετε διαφορές στο χρώμα κεί που δείχνουν και τα πράσινα βέλη).
Στη μορφή αυτή το υποβρύχιο δεν είναι ετοιμοπόλεμο, διότι ανάμεσα στους μηχανισμούς που συνεισφέρουν στην παραγωγή επιπλέον μαγνητικών πεδίων και στην αύξηση της μαγνητικής υπογραφής ενός πλοίου είναι και η διάβρωση που προκαλείται απο το θαλασσινό νερό. Προφανώς το Υ/Β Παπανικολής δεν διαθέτει την τεχνολογία και τις κατάλληλες συσκευές που εμποδίζουν το φαινόμενο της διάβρωσης να παρουσιάζεται ή αυτή δεν δουλεύει καλά.
ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ, ΙΔΙΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΑΛΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Ένα απο τα ερωτήματα που ταλανίζει πολύ κόσμο είναι αν μπορούν να κατασκευαστούν μοντέρνα πολεμικά πλοία στην Ελλάδα. Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Δεν υπάρχουν υποδομές, εμπειρία και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Αν γίνει αυτό, θα αφορά παλαιού τύπου κατασκευές παρωχημένης τεχνολογίας. Τα πολεμικά πλοία δεν κατασκευάζονται πλέον απο λαμαρίνα αλλά απο νέου τύπου υλικά που να μειώνουν την ανίχνευση τους σε ραντάρ και την αντοχή τους σε επιθέσεις και σε διάβρωση. Στη περίπτωση του Υ/Β Παπανικολής και όσων άλλων υποβρυχίων θα κατασκευαστούν στην Ελλάδα έχουμε μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση.
Ο λόγος που οι πολιτικοί αποφασίζουν αποφάσεις κατασκευής πολεμικών πλοίων μεγάλης αξίας στην Ελλάδα είναι πως η αλλαγή της ποιότητας κατασκευής τους, άρα και η μείωση της πραγματικής τους αξίας θα γίνει μίζα τους μέσω των αντισταθμιστικών και άλλων “τεχνολογιών” ξεπλύματος χρήματος. Υπάρχουν και οι offshore.
ΠΕΡΙ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ
Η απομαγνήτιση γίνεται με διάφορες τεχνικές και στη περίπτωση αυτού του είδους δημιουργίας των μαγνητικών πεδίων αυτό λέγεται Deperming. Mια απο τις τεχνικές αυτές γίνεται με τη είσοδο του υποβρυχίου σε ένα κανάλι που σε κάθε συγκεκριμένη απόσταση κάθε “φέτα” του υποβρυχίου περιβάλλεται απο ένα καλώδιο, το οποία με τη βοήθεια ρεύματος χιλιάδων Amperes προσπαθεί ακολουθώντας συγκεκριμένη διαδικασία να απομαγνητίσει την παραμένουσα μαγνήτιση στη “φέτα” του υποβρυχίου μέ την εφαρμογή ενός ισχυρού μαγνητικού πεδίου που διαδοχικά μικραίνει. Η διαδικασία αυτή λαμβάνει χώρα για αρκετές ώρες. Ένα τέτοιο κανάλι που χρησιμοποιείται στην απομαγνήτιση υποβρυχίου μπορείτε να παρατηρήσετε στη φωτογραφία αριστερά. Αν τα καλώδια αυτά ήταν προσκολημμένα πάνω στο υποβρύχιο, το όλο τέχνασμα θα μπορούσε να θυμίσει σε κάποιους το πείραμα της Φιλαδέλφειας.
Deperming & Degaussing
Η διαδικασία του deperming περιγράφεται στη φωτογραφία (1) . Σε αυτό το σημείο θέλω να σας επισημάνω ότι παρότι αυτή είναι η συνήθως ακολουθούμενη διαδικασία απομαγνήτισης, αυτή η διαδικασία δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις.
Εκτός απο αυτό το λόγο δημιουργίας μαγνήτισης (Deperming) το υποβρύχιο το οποίο στο σκαρί του μπορεί να περιέχει και μαλακά μαγνητικά υλικά μπορεί να μαγνητίζεται και απο τη παρουσία του μαγνητικού πεδίου της γής. Σε αυτή τη περίπτωση τα υποβρύχια διαθέτουν ένα σύστημα απομαγνήτισης λιγότερο ισχυρό, που λειτουργεί συνέχεια προκειμένου πάντα να εκμηδενίζει το μαγνητικό πεδίο της γής στο συγκεκριμένο βάθος που ευρίσκεται. Η διαδικασία αυτή λέγεται Degaussing. Αυτό γίνεται με τη δημιουργία ενός αντίθετου μαγνητικού πεδίου απο ένα πηνίο που περιβάλλει το σκάφος και που εννοιολογικά περιγράφεται στη φωτογραφία (2). Στο υποβρύχιο υπάρχει και ένα ακόμη πηνίο που το περιβάλλει και έχει οριζόντια αντί κάθετη θέση αλλά δεν δείχνεται στο σχήμα. Η κατασκευή αυτή του πηνίου όπως και το συνολικό πεδίο που επιβάλλει στο σκάφος επιδέχεται συνεχών βελτιώσεων.
Σημειώστε ότι το deperming πρέπει να γίνεται εν λειτουργία του degaussing.
Ελπίζω το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό να διαθέτει τέτοια συστήματα απομαγνήτισης, τα οποία να γνωρίζουν πως να τα χρησιμοποιούν σωστά
- για τη περίπτωση του deperming (εξωτερική κατασκευή ή σύστημα εξωτερικών καλωδίων που να μπορούν να δώσουν πολύ μεγάλο μαγνητικό πεδίο), καθότι τα νέα υποβρύχια U214 όπως και τα υπο ανακατασκευή υποβρύχια U209 έχουν υποστεί πολλές δομικές μεταβολές στο σκαρί τους, ενώ η ποιότητα των υλικών που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι άγνωστη.
- για τη περίπτωση του degaussing (εσωτερική κατασκευή καλωδίων) το θέμα είναι πιό πολύπλοκο απο ότι φαίνεται.
H Ελληνική Εκδοχή
Στην Ελληνική εκδοχή του U214, όπου το κουφάρι του υποβρυχίου κατασκευάζεται απο την εταιρεία ΜΕΤΚΑ στην Ελλάδα, τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι αμφίβολης ποιότητας, όπως και ο τρόπος κατασκευής και ο τρόπος που γίνονται οι συγκολήσεις (welding). Άν οι συγκολλήσεις δεν γίνονται σωστά (και το πώς πρέπει να γίνονται θέλει πολύ συζήτηση) τότε αυξάνεται η μαγνητική υπογραφή του υποβρυχίου.
H παρουσία τόσης μεγάλης και ορατής απο μακριά διάβρωσης στις πλευρές του Παπανικολή (βλέπε σε προηγούμενες φωτογραφίες), σε ένα τόσο νέο πλοίο δημιουργούν αμφιβολίες για την ποιότητα του ατσαλιού που έχει χρησιμοποιηθεί (δεν είναι ανοξείδωτο σίγουρα και δεν φαίνεται ότι είναι βρωμιά απο λάδι ή από αλάτι) και αν αυτό είναι συμβατό με τις προδιαγραφές του κατά το manual της εταιρείας.
Δεν είμαι σίγουρος ότι οι Γερμανοί έφτειαξαν τον Παπανικολή με το υλικό, που αναφέρεται στις επίσημες προδιαγραφές του…
H μαγνητική υπογραφή είναι μια μαγνητική ανωμαλία
Παρατηρείστε
- την ύπαρξη της δημιουργίας της μαγνητικής ανωμαλίας, περιοχές με κίτρινο χρώμα, στη διατομή που δείχνει τη τιμή του μέτρου του Μαγνητικού πεδίου Β που είναι σε απόσταση 15 μόλις μέτρων κάτω από το υποβρύχιο. Αν μια μαγνητική νάρκη βρεθεί στη περιοχή αυτή, τότε αυτή εκρήγνυται.
- την ύπαρξη μαγνητικού πεδίου Β (άσπρα βέλη) πολύ κοντά στην επιφάνεια του υποβρυχίου.
Στη άνω φωτογραφία αριστερά, φαίνεται ένας ανάλογος υπολογισμός για τη περίπτωση που το υποβρύχιο ήταν κατασκευασμένο απο ανοξείδωτο ατσάλι τύπου 304, που είναι μη μαγνητικό. Σε αυτή τη περίπτωση μαγνητική ανωμαλία δεν υπάρχει, οπότε οι μαγνητικές νάρκες άν υπάρξουν σε αυτό το ύψος δεν θα εκραγούν διότι ο ανιχνευτής τους δεν θα δεχθεί μαγνητικό σήμα. Αυτό είναι το μυστικό πίσω απο τα “μαγνητικά αόρατα” (stealth) υποβρύχια, που είχε φτειάξει πολύ παλιά η Σοβιετική Ένωση ή εκείνα με το τιτάνιο που έφτειαξε αργότερα ή τα Γερμανικά U212 ή τα Γερμανικά Dolphin που αγόρασε πρόσφατα το Ισραήλ απο τη Γερμανία.
Παρατηρείστε στη περίπτωση αυτή, τη μη ύπαρξη μαγνητικού πεδίου Β (άσπρα βέλη) πολύ κοντά στην επιφάνεια του υποβρυχίου.
Το degaussing παρόλα αυτά είναι αναγκαίο σε όλα τα παραπάνω υποβρύχια. Απλά στα μαγνητικά stealth υποβρύχια η δουλειά του είναι ευκολότερη και πιό επιτυχής, αφού οι διορθώσεις που πάντα έχουν στόχο τον μηδενισμό της μαγνητικής ανωμαλίας (δημιουργία μαγνητικού πεδίου αντίθετου εκείνου που αντιστοιχεί π.χ. στα άσπρα βέλη στη φωτογραφία δεξιά) είναι ελάχιστα μικρές. Τό ίδιο ισχύει και για το deperming.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Σαν ειδικός των ειδικών στο θέμα αμφιβάλλω για τη ποιότητα κατασκευής των U214 υποβρυχίων στην Ελλάδα. Σίγουρα δεν είναι “αόρατα” σε Τουρκικά πολεμικά πλοία. Το Παπανικολής είναι ένα υποβρύχιο – φέρετρο φορτωμένο με πολλά σκάνδαλα.
